Vickers Supermarine Spitfire

Spitfire XVI van het 350 Sqn
in actie boven bezet Europa

De Supermarine Spitfire wordt het eerst door Belgische piloten gevlogen in het begin van de IIe Wereldoorlog. De piloten en kandidaat piloten komen van overal: van Europa, Noord en Zuid Amerika, Afrika en zelfs China. Maar een aantal komt uit België na een periode in Franse, Portugese of Spaanse krijgsgevangenkampen. De meesten worden ingelijfd bij de Royal Air Force en verdeeld over verschillende Bomber en Fighter Squadrons. Op 11 februari 1941 word een Belgische flight opgericht in de schoot van het 609 Sqn. Na amper een jaar wordt hun aantal zo groot dat beslist wordt een volledig Squadron op te richten op 11 februari 1942: het 350 Sqn met code MN. In november van hetzelfde jaar komt er een tweede Squadron bij: het 349 Sqn met code GE. Ze worden uitgerust met Spitfire Mk II A van de R.A.F.
De rijke Belgische koloniën doen hun duit in het zakje en brengen genoeg kapitaal bij elkaar voor de aankoop van 12 Spitfires V voor het 350 Sqn.

 Na verloop van tijd worden de twee Squadrons uitgerust met Spifire IX van de Royal Air Force.

In de nadagen van de IIe WO ontvangen de Squadrons de Spitfire LF16E en worden uiteindelijk gestationeerd in bezet Duitsland, op de basis Fassburg. Het is daar dat de Spitfires in 1946 de Belgische kleuren voor het eerst dragen.
Als in 1948 de Belgische Luchtmacht opgericht wordt, komen deze 'Spits' mee naar België, in leen van de R.A.F. De Belgische regering beslist een aantal Spitfires aan te kopen om er de nieuwe Wings en Smaldelen mee uit te rusten. Omdat de Spitfire XVI uitgerust is met een Amerikaanse in licentie gebouwde Packard-Bell motor blijkt het moeilijk deze aan België te leveren. De Britten bieden dan de meer krachtige Spitfire XIV met Griffon 65 motor aan. Uiteindelijk worden 132 Spitfire F14C, F14E en FR14E (codes SG1-SG132) voor de actieve Smaldelen aangekocht. Daarnaast ook 28 Spitfire IX (codes SM1-SM28) voor de elementaire vliegschool. Door het groot aantal ongevallen met de Spitfire IX tijdens de opleiding, is België verplicht 15 extra Spitfire IX aan te kopen bij LSK/Fokker in Nederland (codes SM29-SM43). Dit waren Spitfires die vrij kwamen uit Nederlands Indië. Samen met de 24 Spitfire LF16E (codes SG109-SG132) is de Belgische Luchtmacht in het bezit geweest van bijna 200 Spitfires van diverse pluimage.
Een jaar later worden de geleende LF16E's teruggegeven aan de R.A.F. De Spitfire blijft in dienst bij de Belgische Luchtmacht tot de 10de Wing in 1952 haar eerste Thunderjets ontvangt. 

Technische Fiche

Vickers-Supermarine Spitfire F14C/F14E/FR14E

Spitfire FR.XIV E, 350ste Smaldeel, 1ste Wing Dagjacht

Kleurenschema's

De eerste Spitfires Mk I zijn in het vooroorlogse bruin/groene kleurenschema gespoten zoals alle toenmalige Britse vliegtuigen. Vanaf de Spitfire Mk II wordt een nieuw grijs/groen schema toegepast. Buiten enkele uitzonderingen zoals woestijncamouflage, worden alle Spitfires in dit nieuwe kleedje afgeleverd.

Spitfire Mk.I B, november 1940

Spitfire Mk.II A, 350Sqn, november 1941

Spitfire Mk.V B, 234Sqn, mei 1942

Spitfire Mk.IX E, 453Sqn RAAF, juni 1944

Spitfire Mk.XVI, 349Sqn, Fassburg 1945

Spitfire FR XIV E, 350Sqn, laat 1945

Spitfire F XIV E, 349Sqn, laat 1945

Spitfire FR XIV E, 1e Smaldeel, 2de Wing, 1947

Na de oprichting van de Belgische Luchtmacht in 1948 worden de meeste Spitfire's volledig zilver gespoten, met enkel vóór de cockpit een zwarte band tegen reflectie van het zonlicht.
Bij Spitfires IX (SM-1 tot SM-28) en alle Spitfires XIV is de volledige neus voorzien van anti-glare zwart. Bij de voormalige Nederlandse Spitfires IX (SM29-SM43) is maar de helft van de neus bedekt met anti- glare zwart.

Spitfire Mk.IX , OTU Brustem, 1949

Spitfire FR XIV E, Jachtschool Koksijde, 1950

Spitfire F.Mk XIV E, 2de Smaldeel, 2de Wing Dagjacht